Επιγραφή που βρίσκεται στο μνήμα του Θεόφιλου στην αυλή του σπιτιού του. Τα πιο πάνω είναι λόγια του ιδίου του ήρωα.
Δελτίο τύπου Π.Ε.Ο.Φ. Θεσσαλονίκης, Παράταξης του Ε.Φ.Α.Ε.Φ.Π
Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου του 1957 στο χωριό Ευρύχου. Μεγαλωμένος με το όραμα της επιστροφής, μιας και ήταν γόνος προσφυγικής οικογένειας, στα 18 του κατετάγη στις Δυνάμεις Καταδρομών της Εθνικής Φρουράς. Εκπαιδεύτηκε στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού στο Ηράκλειο της Κρήτης και στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Ανορθοδόξου Πολέμου στη Ρεντίνα της Θεσσαλονίκης. Στη συνέχεια της θητείας του, προήχθη στον βαθμό του υπολοχαγού, ενώ παράλληλα πρωτοστατεί στην ίδρυση του Παγκυπρίου Συνδέσμου Εφέδρων Καταδρομέων, του οποίου υπήρξε δραστήριο στέλεχος. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο των Αθηνών και εξειδικεύθηκε στην τουρκολογία. Όταν επέστρεψε στο νησί, εργάστηκε στην αστυνομία με ειδικότητα στα τουρκικά θέματα και το 1986 στο Τμήμα Τουρκικών Θεμάτων του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τόνιζε ιδιαίτερα τα αδύνατα σημεία του τουρκικού κράτους προς ενθάρρυνση των άτολμων πολιτικών για διεκδικητική πολιτική. Ως εκπρόσωπος της Επιτροπής Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν είχε τεράστια συμβολή στην προβολή των θέσεων του Απελευθερωτικού Μετώπου του Κουρδιστάν, του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν και του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού του Κουρδιστάν και όχι μόνο…
Υπήρξε επίσης ένθερμος ερευνητής στην ανεύρεση της τύχης των αγνοουμένων. Στο οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας υπάρχει φωτογραφία του με το πιο κάτω:
”Όσο ζω θα επιμένω ότι οι αγνοούμενοι βρίσκονται εν ζωή. Δεν θα δεχτώ να θαφτούν ζωντανοί κι’αν χαθώ, η ψυχή μου από ψηλά θα αγωνίζεται γι’αυτούς.”
Στις 12 και 13 Mαρτίου 1994, ενημέρωσε για τις αθλιότητες των Tούρκων τους συμμετέχοντες σε διεθνή διάσκεψη, στις Bρυξέλλες. Μόνο που αυτή η ενημέρωση δεν είδε το φως της δημοσιότητας παρά μόνο τον Οκτώβριο του 2006.
10 χρόνια πριν, το βράδυ της 20ης Μαρτίου του 1994, η Τουρκία είχε προέβει στη δολοφονία του Θεόφιλου Γεωργιάδη. Η δολοφονία του έγινε από πληρωμένους πράκτορες οι οποίοι τον είχαν πυροβόλησαν με πιστόλι έξω από το σπίτι του στην Αγλαντζιά, καθώς κατέβαινε από το αυτοκίνητό του. Η δολοφονία πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της παραμονής στην Κύπρο του τότε υπουργού Άμυνας της Ελλάδος Γεράσιμου Αρσένη, ο οποίος επισκεπτόταν επίσημα το Νησί με σκοπό την προώθηση του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού χώρου. Επίσης εκείνη η ημέρα, ήταν παραμονή της πιο σημαντικής κουρδικής εορτής, της γνωστής Νεβρόζ, η οποία ταυτίστηκε κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες με την Κουρδική εξέγερση κατά του Τουρκικού κράτους. Ο Θεόφιλος ήταν ο κύριος στυλοβάτης της διεθνοποίησης του λησμονημένου Κουρδικού ζητήματος μιας και εκπροσωπούσε την κυπριακή Επιτροπή Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν.
Η Τουρκία στόχευε στην εξόντωση της έμπρακτης ανάπτυξης μιας αγωνιστικής συμμαχίας ανάμεσα στο ένοπλο απελευθερωτικό κίνημα του κουρδικού λαού, από τη μια, αλλά και της Κύπρου και της Ελλάδος από την άλλη. Όμως δεν κατάλαβαν ακόμη ότι οι ήρωες δεν πτοούνται, αλλά παίρνουν δύναμη από όλους τους προγόνους που έπεσαν υπέρ της Ελευθερίας μας και χωρίς εκπτώσεις, είναι έτοιμοι για την υπέρτατη θυσία. Ο Θεόφιλος μεγάλωσε αυτή την σιωπηλή σήμερα δύναμη, που περιμένει υπομονετικά την ευκαιρία της να εκδηλωθεί μαζικά. Αγώνας και θυσία δεν είναι οι συνομιλίες, είναι η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.
