«Ελλάς-Κύπρος-Ένωσις», φώναζαν και ξεχύθηκαν στους δρόμους. Και οι δρόμοι γέμισαν φυλλάδια. Και η νύχτα έγινε μέρα και μύρισε μπαρούτι. Και τότε ήγηκεν η μεγάλη ώρα που μια χούφτα παλληκάρια κάθε λογής, ξεφτίλισαν μια υπερδύναμη, μια μεγάλη αυτοκρατορία, τη Μεγάλη Βρετανία. Γιατί το ανάστημα των παλληκαριών ξεπερνούσε κάθε μεγαλειότητα της. Το μεγαλείο της ελευθερίας και του διακαούς πόθου των Ελλήνων Κυπρίων για Ένωση, καθίσταται υπεράνω όλων των αποικιοκρατικών συμφερόντων.
Την 1η Απριλίου 1955 και για τέσσερα και πλέον χρόνια, η Κύπρος μετατρέπεται σε ναό, όπου ετελείτο η λειτουργία της ελευθερίας. Παντού μανάδες και πατεράδες που ξεχειλίζουν περηφάνια για τα παλληκάρια τους. Κοριτσόπουλα που αίρεαν τους ήρωες με ροδοπέταλα, νιώθοντας τη λευτεριά να κοντεύει. Όλος ο Κυπριακός Ελληνικός λαός έδωσε από κάτι στον αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. Όλος ο Ελληνισμός έδωσε την ψυχή του για να σημάνουν οι καμπάνες το χαρμόσυνο μήνυμα της Λευτεριάς και της Ενώσεως.
Γραφείο Τύπου
Ε.Φ.Α.Ε.Φ.Π.